بررسی تنوع و کارایی نشانگرهای مولکولی اختصاصی برای تعیین کیفیت ژنوتیپ‌های برنج ایرانی

مرکز فناوری اطلاعات و اطلاع رسانی کشاورزی

منو

رکورد قبلی

رکورد بعدی

" بررسی تنوع و کارایی نشانگرهای مولکولی اختصاصی برای تعیین کیفیت ژنوتیپ‌های برنج ایرانی "

شماره شناسایی	:	18790431
شماره مدرک	:	۴۸۴۵۶
نام عام مواد	:	[گزارش نهایی-ویزه]
شناسه افزوده	:	نبی پور، علیرضا
	:	ابراهیمی، آسا
	:	مومنی، علی
	:	نوروزی، محمد
	:	علی‌زاده، مهرداد
	:	محمدپور، حسن
	:	توسلی، فاطمه
عنوان اصلي	:	بررسی تنوع و کارایی نشانگرهای مولکولی اختصاصی برای تعیین کیفیت ژنوتیپ‌های برنج ایرانی
صفحه شمار	:	‮‭۵۹‬ص.‬: جدول، نمودار
وضعیت انتشار	:	آمل: موسسه تحقیقات برنج کشور، ‮‭۱۳۹۴‬.
فروست	:	شماره ثبت ‮‭۴۸۴۵۶‬ مورخ ‮‭۱۳۹۴/۱۰/۲۰‬
	:	شماره طرح ‮‭۳-۰۴-۰۴۵۱-۹۱۱۱۵‬
	:	شماره نامه ‮‭۴۷۳۴/۲۸۴‬ مورخ ‮‭۱۳۹۴/۱۰/۱۶‬
	:	این طرح: بنیادی است
	:	دستاورد بر حسب ماهیت: یافته تحقیقاتی اثر بخش است
	:	انتشار در قالب: مقالات علمی - پژوهشی داخلی و خارجی
	:	۴۸۴۵۶
	:	۴۸۴۵۶
شماره ثبت	:	۴۸۴۵۶
خلاصه یا چکیده	:	‭Rice grain quality which is a complex genetic trait and comprises of visual, milling, cooking and eating quality, and taste and aroma. These traits are highly appreciated in rice consuming countries, and are a major factor in determining economic value of harvest and adoption of new varieties. In this study, 38 Iranian genotypes were assessed by 12 molecular markers and 12 grain quality traits (GQT). Results showed that there were high correlations between some of the GQTs. Cluster analysis using GQTs divided the genotypes into 5 groups, however these groups were not representatives of the pre-known grain quality groups. Based on molecular data, these genotypes were grouped into 3 classes. Molecular markers were able to successfully distinguish between local, high yielding and upcoming varieties. Some of the markers showed high association with QCTs, and therefore, diversity in these markers could be representative of diversities in GQTs. Such markers could be used in breeding programs for GQTs, especially for selecting suitable parents. Keywords: Rice, Breeding, Grain quality, Molecular marker, Genetic diversity‬
	:	کیفیت دانه بعنوان یک عامل اساسی در پذیرش رقمهای جدید برنج، یک خصوصیت پیچیده ژنتیکی محسوب شده و شامل کیفیت ظاهری، کیفیت تبدیل، کیفیت پخت و خوراک و عطر و طعم می‌باشد. در این مطالعه تنوع ژنتیکی ‮‭۳۸‬ ژنوتیپ برنج ایرانی با استفاده از ‮‭۱۲‬ نشانگر مولکولی و ‮‭۱۲‬ صفت کیفی دانه مورد بررسی قرار گرفت. نتایج نشان دادند که بین بعضی از صفات کیفی همبستگی بالایی وجود دارد. همچنین، نتایج حاصل از دسته‌بندی ژنوتیپ‌ها با استفاده از صفات کیفی به روش تجزیه کلاستر، ژنوتیپ‌ها را به پنج گروه تقسیم کرد. صفات کیفی مورد استفاده نتوانستند به خوبی گروه‌های مختلف ژنوتیپی را از هم تفکیک نمایند. ژنوتیپ‌های مورد مطالعه با استفاده از داده‌های نشانگری، به روش ‭UPGMA ‬و ضریب تشابه ‭Simple matching ‬به سه گروه اصلی تقسیم شدند. برخلاف صفات کیفی، نشانگرهای ریزماهواره پیوسته با صفات کیفی دانه به خوبی توانستند ارقام بومی را از ارقام پرمحصول و لاین‌های امیدبخش جدا کنند. بعضی از نشانگرهای مورد مطالعه در این تحقیق پیوستگی بسیار بالایی با ژن‌های کنترل کننده خصوصیات کیفی دانه برنج در ژنوتیپ‌های مورد مطالعه نشان دادند، بنابراین تنوع موجود در این نشانگرها، نشان دهنده تنوع خصوصیات کیفی ارقام مورد مطالعه بوده و از این رو می‌توان از تنوع فوق جهت اصلاح کیفیت ارقام در برنامه‌های به‌نژادی، خصوصا در انتخاب والدین مناسب استفاده نمود. کلمات کلیدی: برنج، گزینش، نشانگر مولکولی، صفات کیفی، تنوع ژنتیکی