|
" بررسي قابليت خشکباري چند رقم و ژنوتيپ آلو و گوجه "
پيرخضري، محي الدين
| شماره شناسایی
|
:
|
18883664
|
| شماره مدرک
|
:
|
۶۷۰۴۹
|
| نام عام مواد
|
:
|
[گزارش نهایی -ویژه]
|
| شناسه افزوده
|
:
|
پيرخضري، محي الدين
|
|
|
:
|
گودرزي، حديث
|
|
|
:
|
دودانگه بالاخاني، مريم
|
| عنوان اصلي
|
:
|
بررسي قابليت خشکباري چند رقم و ژنوتيپ آلو و گوجه
|
| نام نخستين پديدآور
|
:
|
پيرخضري، محي الدين
|
| عنوان اصلي به زبان ديگر
|
:
|
Dried ability evaluation of some plum and prune cultivar and genotypes
|
| وضعیت انتشار
|
:
|
کرج: موسسه تحقيقات علوم باغباني، ۱۴۰۳
|
| فروست
|
:
|
شماره ثبت ۶۷۰۴۹ مورخ ۱۴۰۳/۱۲/۲۵۶۷۰۴۹
|
|
|
:
|
شماره طرح : 2-72-33-095-980917
|
|
|
:
|
سامانه سمپات
|
| توصیفگر
|
:
|
خشک کردن
|
|
|
:
|
کیفیت
|
|
|
:
|
کاهش ضایعات
|
|
|
:
|
ارزش اقتصادی
|
| خلاصه یا چکیده
|
:
|
آلوها از مهمترین محصولات خشکباری هستند. حذف رطوبت یا خشک کردن، یکی از روش هاي قدیمی و مرسوم براي نگهداري میوه ها است. ایران با تولید سالانه 388 هزار تن آلو و با بیست درصد (بیش از 60 هزار تن) ضایعات دارد که به دلایل سنتی بودن برداشت، بسته بندی و عرضه زیاد در یک محدوده زمانی کوتاه است. محدود بودن ارقام خشکباری یکی از علل کمتر اقتصادی بودن و گسترش سطوح باغات آلو در کشور است. در این تحقیق تعداد 30 ژنوتیپ و رقم بومی، در کنار رقم آلو بخارا بعنوان شاهد جهت تعیین قابلیت خشکباری ارقام/ژنوتیپ های مورد ارزیابی قرار گرفتند. در این تحقیق دو روش خشک کردن سنتی (آفتاب خشک) و خشک کردن توسط دستگاه خشک کن مورد استفاده قرار گرفتند. پس از پایان فرآیند خشک کردن صفات مورد ارزیابی شامل نسبت وزن خشک به تر، رنگ ظاهری، TSS، pH میوه تازه، نسبت میوه خشک به تازه، میزان باز جذب آب میوه خشک شده، میزان الاستیسیته، شکل ظاهری، طعم، رنگ میوه، ویتامین ث، ارزیابی حسی میوه خشک بود. پروژه در قالب فاکتوریل با سه فاکتور رقم، نحوه خشک کردن و تیمار با و بدون پوست بر پایه طرح کاملا تصادفی در سه تکرار هر تکرار 20 عدد میوه انجام شد. تجزیه و تحلیل داده ها با استفاده از نرم افزار آماری SAS و مقایسه میانگین ها از آزمون چند دامنه دانکن انجام شد. نتايج تجزيه واريانس نشان داد كه ارقام از نظر كليه صفات مورد بررسي تفاوت معني¬داري در سطح 1% با هم داشتند. برای نحوه خشک کردن (آقتاب خشک/آون) فقط اسیدیته کل و درصد تورم پس از آبگیری مجدد تفاوت معنی داری نداشتند در سایر شاخص ها تفاوت معنی دار در سطح 1% با هم داشتند. مقایسه میانگین¬ها برای پوست کن نشان داد که وزن آماس، درصد تورم ، پی اچ آب و ظرفیت آنتی اکسیدانی کل معنی دار است و پوست کن باعث افزایش درصد تورم، اسیدیته کل، مواد جامد محلول کل و پی اچ آب میوه و کاهش ظرفیت آنتی اکسیدانی کل و وزن آماس ارقام می شوند. درشت ترین میوه های خشک به ترتیب مربوط به شابلون شهریار (37/23 گرم، شاهرود 5 (96/16 گرم)، کد 19 (85/13 گرم)، کرمانشاه 42 (72/13 گرم) بودند. ضریب تبدیل میوه تازه به خشک یکی از شاخص ¬های مهم میوه -های خشکباری است. در بین ارقام و ژنوتیپ های اآلوی بررسی شده به ترتیب کد 19(22/48 درصد)، غلامان(31/43 درصد)، سیف دیررس(61/42 درصد)، کرمانشاه 39 (24/42 درصد)، شابلون شهریار (42.03 03/42 درصد) بیشترین ضریب تبدیل میوه تازه به خشک را داشتند. ارقام بومی تجاری مانند بخارا (76/31 درصد) و بخارا آبگوشتی (38/35 درصد) ضریب تبدیل حدود 30 درصد دارند. نتایج این آزمایش 12 ژنوتیپ امید بخش خشکباری است که ارزیابی تکمیلی آنها ضروری است.
|
|
|
:
|
Plums and prounes (Prunus spp.) are among the most important fruits of temperate regions in the country, which are consumed fresh and dried. The high moisture level in fruits plays an important role in their transportation and storage chain. The growth of microbes , the loss of color, the appearance of bad taste and the reduction of nutritional value are among the common quality factors that occur in the storage of fruits with high humidity and make the product unsuitable for consumption. Removing moisture or drying is one of the old methods. And it is customary to preserve fruits Plums are one of the most important dried fruits. With an annual production of 270 to 300 thousand tons, Iran has twenty percent (about 57 thousand tons) of waste, which is due to the large supply in the harvest season and the fact that most varieties are fresh. The limitation of dry varieties is one of the causes of less economic and expansion of plum orchards in the country. In this research, 30 native cultivars and genotypes were evaluated among the collected germplasm, along with Bukhara plums, to determine the best drought cultivars/genotype n this research, two traditional drying methods (dry sun) and drying in a dryer were used. The evaluated traits include the ratio of dry to wet weight, ash weight, appearance color, TSS, pH of fresh fruit, ratio of dry to fresh fruit, speed and reabsorption rate of dried fruit juice, elasticity, appearance, taste, fruit color, vitamin Third, the amount of browning and the sensory evaluation of dried fruit are evaluated. The project was carried out in the form of a completely randomized design with two independent experiments for each drying method and three repetitions of 20 fruits each. Data analysis was done using SAS statistical software and comparison of means was done by Duncan's multiple range test. The results of analysis of variance showed that the cultivars had a significant difference at the 1% level in terms of all the studied traits. For the method of drying (dry air/oven) only the total acidity and the percentage of swelling after rewatering were not significantly different. In other indicators, they were significantly different at the 1% level. The comparison of the averages for the peeler showed that the pulp weight, swelling percentage, water pH, and total antioxidant capacity are significant, and peeling increases the swelling percentage, total acidity, total soluble solids, and fruit juice pH and decreases the capacity. The total antioxidant and the weight of Amas are calculated. The largest dried fruits were Shahryar Shabloon (23.37 grams), Shahroud 5 (16.96 grams), Code 19 (13.85 grams), Kermanshah 42 (13.72 grams). among cultivars and genotypes, Code 19 (48.22 percent), Gholaman (43.31 percent), Saif Deirras (42.61 percent), Kermanshah 39 (42.24 percent), Shabloon Sh (42.03 percent) had the highest conversion coefficient. Commercial indigenous cultivars such as Bukhara (31.76%) and Bukhara Abgoshti (35.38%) have a conversion factor of about 30 persent. The results of this test are 12 promising genotypes for drought, whose additional evaluation is necessary.
|
| |