رکورد قبلیرکورد بعدی

" بررسي عملکرد خوراک فرموله شده با سطوح مختلف اسيدهاي صفراوي (Bile acids) بر رشد، بازماندگي، بافت هپاتوپانکراس و آنزيم هاي گوارشي ميگوي پرورشي سفيد غربي(Litopenaeus vannamei) "


شماره شناسایی : 18883680
شماره مدرک : ۶۷۰۶۵
نام عام مواد : [گزارش نهایی -ویژه]
شناسه افزوده : مبارکي، سميرا
: باباپور، محمد
: آئين جمشيد، خسرو
: يگانه، وحيد
: حسيني، سيدعبدالحميد
: محمديان، تکاور
: نظاري، محمد علي
: دشتيان نسب، عقيل
: حکمت پور، فاطمه
: نجفي، اسفنديار
: قائدي، عليرضا
: شريفيان، منصور
: سرسنگي علي ابادي، حبيب
: محمدي، الله کرم
: حافظيه، محمود
: توکلي بنيزي، ليلا
: فلاح فضل آبادي، فاطمه
: حسنزاده باجگاني، حبيب
عنوان اصلي : بررسي عملکرد خوراک فرموله شده با سطوح مختلف اسيدهاي صفراوي (Bile acids) بر رشد، بازماندگي، بافت هپاتوپانکراس و آنزيم هاي گوارشي ميگوي پرورشي سفيد غربي(Litopenaeus vannamei)
نام نخستين پديدآور : مبارکي، سميرا
عنوان اصلي به زبان ديگر : Investigating the performance of feed formulated with different levels of bile acids on the growth, survival, hepatopancreas tissue and digestive enzymes of western white shrimp (Litopenaeus vannamei)
وضعیت انتشار : تهران: موسسه تحقيقات علوم شيلاتي کشور، ۱۴۰۳
فروست : شماره ثبت ۶۷۰۶۵ مورخ ۱۴۰۳/۱۲/۲۷۶۷۰۶۵
: شماره طرح : 14-80-12-024-02019-020271
: سامانه سمپات
توصیفگر : اسیدهای صفراوی
: رشد
: بازماندگی
: آنزیم های گوارشی
: هپاتوپانکراس
: میگوی سفید غربی
خلاصه یا چکیده : مدیریت تغذیه به عنوان یک عامل کلیدی در موفقیت آبزی پروری به شمار می آید. زیرا بیش از نیمی از هزینه های تولید را به خود اختصاص داده و بطور مستقیم بر میزان رشد و بازماندگی تاثیر گذار است. سخت پوستان قادر به سنتز اسیدهای صفراوی نیستند و آنها را فقط از طریق رژیم غذایی خود دریافت می کنند. این پژوهش به منظور تعیین سطح مناسب اسیدهای صفراوی درخوراک میگوی پرورشی سفید غربی به مدت 56 روز در قالب 5 تیمار با 3 تکرار که در هر تکرار 20 عدد میگوی سفید غربی با میانگین وزن 1± 6 گرم به طور تصادفی ذخیره سازی شده بودند، انجام گرفت. تیمارهای مورد مطالعه در این آزمایش عبارت از: جیره خوراکی فاقد مکمل اسید صفراوی(تیمار شاهد E)، جیره خوراکی حاوی اسید صفراوی به میزان 6/0گرم بر کیلوگرم غذا(تیمار A )، جیره خوراکی حاوی اسید صفراوی به میزان 2/0 گرم بر کیلوگرم غذا (تیمار B)، جیره خوراکی حاوی اسید صفراوی به میزان 1/0 گرم بر کیلوگرم غذا (تیمار C) و جیره خوراکی حاوی اسید صفراوی به میزان 4/0 گرم برکیلوگرم غذا (تیمار D) بودند. بیشترین میانگین وزن را تیمار B و کمترین را تیمار E به ترتیب با 06/16 گرم و 15/15 گرم بدست آورند که اختلاف معنی داری بین تیمارها از نظرآاماری مشاهده نشد(05/0P>). بیشترین بازماندگی مربوط به تیمارهای EوC ،B با میانگین 33/88% و کمترین مربوط به تیمار A با میانگین 75 % بود، اختلاف معنی داری بین تیمارهای مختلف با تیمار A از نظرآماری مشاهده نشد(05/0P>). همچنین اختلاف معنی داری بین فاکتورهای FCR ، SGR ، WG و ADG تیمارهای مختلف از نظر آماری وجود نداشت (05/<0P ). در بررسی آنزیم های گوارشی تیمارهای مختلف مشاهد شد هر چه میزان اسید صفراوی بیشتر شود فعالیت آنزیم های گوارشی نیز افزایش می یابند اما میزان پروتئین کل با افزایش اسید صفراوی کاهش می یابد. فعالیت آنزیم های α- آمیلاز، پروتئاز، لیپاز و پروتئین کل بین تیمار A با تیمار شاهد اختلاف معنی دار مشاهده شد (05/<0P ). در بررسی بافت هپاتوپانکراس تیمارهای مختلف تغییرات بافتی به ویژه در تعداد سلولهای B و R مشاهده گردید در دوزهای بیشتر از 2/0 گرم بر کیلوگرم آرایش بافتی هپاتوپانکراس بهم ریخته شده و همچنین نکروز بافتی مشاهده گردید. نتایج نشان داد که مقدار 2/0گرم مکمل اسید صفراوی در هر کیلوگرم خوراک میگوی سفید غربی سطح بهینه استفاده از آن در خوراک میگو می باشد. استفاده از اسید صفراوی در رژیم غذایی میگو اثرات مفیدی بر عملکرد رشد و متابولیسم لیپید میگو دارد علاوه بر این با کاهش FCR و افزایش رشد، سود آوری پرورش میگو را افزایش می دهد. بطور خلاصه نتایج این مطالعه می تواند به کاهش میزان خوراک و هزینه تولید درپرورش میگوی سفید غربی کمک کند.
: Nutrition management is considered as a key factor in the success of aquaculture. Because it accounts for more than half of the production costs and directly affects the rate of growth and survival. Crustaceans are unable to synthesize bile acids and obtain them only through their diet. This research was conducted in order to determine the appropriate level of bile acids in liopenaeus vannamei for 56 days in the form of 5 treatments with 3 replications, in which 20 western white shrimps with an average weight of 6±1 grams were randomly stored in each replication. The treatments studied in this experiment are: diet without bile acid supplement (control treatment E), diet containing bile acid in the amount of 0.6 grams per kilogram of food (treatment A), diet containing bile acid in the amount of 0.2 grams per kg of food (treatment B), the diet containing bile acid at the rate of 0.1 g/kg of food (treatment C) and the diet containing bile acid at the rate of 0.4 g per kg of food (treatment D). The highest average weight was obtained by treatment B and the lowest by treatment E with 16.06 grams and 15.15 grams, respectively, and no significant difference between the treatments was observed from a statistical point (P>0.05). The highest survival was related to treatments E, C, B with an average of 88.33% and the lowest was related to treatment A with an average of 75%, no significant difference was observed between different treatments with treatment A from a statistical (P>0.05). Also, there was no statistically significant difference between FCR, SGR, WG and ADG factors of different treatments (P<0.05). In the examination of digestive enzymes of different treatments, it was observed that as the amount of bile acid increases, the activity of digestive enzymes also increases, but the amount of total protein decreases with the increase of bile acid. The activities of α-amylase, protease, lipase and total protein enzymes were observed to be significantly different between treatment A and the control treatment (P<0.05). In the examination of the hepatopancreas tissue, tissue changes were observed in different treatments, especially in the number of B and R cells. At doses greater than 0.2 g/kg, the tissue arrangement of the hepatopancreas was disrupted and tissue necrosis was also observed. The results showed that the amount of 0.2 grams of bile acid supplement per kilogram of Liopenaeus vannamei feed is the optimal level of its use in shrimp feed. The use of bile acid in the shrimp diet has beneficial effects on the growth performance and lipid metabolism of shrimp, in addition, it increases the profitability of shrimp farming by reducing FCR and increasing growth. In short, the results of this study can help to reduce the amount of feed and cost in the cultivation of western white shrimp.
آدرس ثابت

پیشنهاد خرید
پیوستها
Search result is zero
نظرسنجی