|
" تحلیلی و مطالعه ای بر پژوهش ها و مصرف مایه تلقیح های ریزوبیومی در ایران "
خسروي، هوشنگ
| شماره شناسایی
|
:
|
18883694
|
| شماره مدرک
|
:
|
۶۷۰۷۹
|
| نام عام مواد
|
:
|
[گزارش تحلیلی مطالعاتی]
|
| شناسه افزوده
|
:
|
خسروي، هوشنگ
|
| عنوان اصلي
|
:
|
تحلیلی و مطالعه ای بر پژوهش ها و مصرف مایه تلقیح های ریزوبیومی در ایران
|
| نام نخستين پديدآور
|
:
|
خسروي، هوشنگ
|
| عنوان اصلي به زبان ديگر
|
:
|
An Analysis and Study on the Research and Consumption of Rhizobial Inoculants in Iran
|
| وضعیت انتشار
|
:
|
کرج: موسسه تحقيقات خاک و آب، ۱۴۰۰
|
| فروست
|
:
|
شماره ثبت ۶۷۰۷۹ مورخ ۱۴۰۳/۱۲/۲۷۶۷۰۷۹
|
|
|
:
|
سامانه سمپات
|
| توصیفگر
|
:
|
حبوبات
|
|
|
:
|
لگوم
|
|
|
:
|
کود زیستی.
|
|
|
:
|
تثبیت نیتروژن
|
| خلاصه یا چکیده
|
:
|
نیتروژن، یکی از پرمصرف‌ترین و ضروری‌ترین عناصر برای رشد گیاهان می¬باشد. حدود چهارپنجم ترکیب اتمسفر را نیتروژن مولکولی تشکیل می¬دهد اما گیاهان قادر به استفاده از آن نمی¬باشند. تثبیت نیتروژن پدیده‌ای است که طی آن گاز نیتروژن به شکل قابل‌جذب گیاهان تبدیل می¬شود. این فرآیند زیستی فقط توسط برخی از ریزجانداران مفید خاک انجام می¬شود و باکتری¬های ریزوبیوم¬ از مهم‌ترین آن‌ها هستند که با گیاهان خانواده لگومینوز رابطه همزیستی برقرار می¬کنند. متوسط مقدار تثبیت نیتروژن در لگوم¬ها در حدود 200 تا 300 کیلوگرم N در هکتار در سال است. تناوب کشت لگوم¬ها با سایر محصولات اثرات قابل‌توجهی در افزایش نیتروژن خاک دارد و از دیرباز در کشاورزی استفاده ¬شده است. همچنین حبوبات، همواره بخش مهمی از سبد غذایی بشر و منبع تأمین پروتئین بوده¬اند. استان¬های لرستان، فارس، خوزستان و آذربایجان شرقی درمجموع حدود 60 درصد از حبوبات در کشور را توليد می¬کنند. بیش‌ترین سطح زیر کشت لگوم¬های علوفه¬ای هم متعلق به آذربایجان شرقی و آذربایجان غربی است. تلقیح باکتری¬های ریزوبیوم کارا به لگوم-ها موجب افزایش عملکرد آن¬ها می¬شوند. چنانچه در خاک یک مزرعه زیر کشت لگوم، ریزوبیوم اختصاصی همزیست وجود نداشته یا دارای جمعیت پایین و یا فاقد کارایی لازم باشد نیاز به تلقیح با باکتری¬های ریزوبیوم می¬باشد. مایه-تلقیح¬های ریزوبیوم می¬توانند به اشکال مایع، پودری و گرانول و در حامل¬های معدنی یا آلی تهیه شوند. روش معمول و مؤثر مصرف مایه¬تلقیح¬های ریزوبیوم به‌صورت بذرمال است. سطح زیر کشت قابل‌توجه لگوم¬ها، وجود زیرساخت¬های تولید در بخش خصوصی، وجود متخصصین و دانش¬های فنی لازم، افزایش تمایل مردم به مصرف محصولات سالم و وجود موارد حمایتی در اسناد بالادستی از پتانسیل¬های رونق تولید و مصرف کودهای ریزوبیومی در ایران است. از عوامل محدودکننده موفقیت مایه¬تلقیح¬های ریزوبیوم می¬توان به رطوبت خاک، شوری، اسیدیته، دما و کمبود و سمیت عناصر اشاره کرد. زودبازده بودن کودهاي شيميايي، وجود برخی مشکلات در فرآیند تجاری¬سازی و آشنایی و اعتماد کم‌مصرف کنندگان به این محصولات از مهم‌ترین چالش¬های توسعه مایه¬تلقیح¬های ریزوبیوم است. برای توسعه مصرف مایه¬تلقیح¬های ریزوبیوم، راهکارهای مطالعه خاک مزارع زیر کشت لگوم¬های مختلف ازنظر تعداد و کارایی باکتری¬های ریزوبیوم، توسعه کشت لگوم-ها در اقلیم¬های مختلف و تلقیح با باکتری¬های همزیست مؤثر، انجام پژوهش¬های بنیادی در رابطه با ریزوبیوم¬های بومی و موضوع رقابت با انواع واردشده به خاک، انجام پژوهش¬های مولکولی به‌منظور افزایش کارایی همزیستی پیشنهاد می¬شود. مدیریت رابطه همزیستی ریزوبیوم-لگوم، گامی در جهت کشاورزی پایدار و حفظ سلامت محیط‌زیست بوده و عملیاتی نمودن راهکارهای ارائه‌شده در این گزارش به همراه آموزش و ترویج پیشرفت¬های اخیر در این زمینه برای آگاهی دادن در جهت فواید و مزایای مصرف مایه¬تلقیح¬های ریزوبیوم در کشت لگوم¬ها به‌عنوان رهیافتی امیدوارانه در نظر گرفته می¬شود.
|
|
|
:
|
Nitrogen is one of the most widely used and essential elements for plant growth. Approximately four-fifths of the atmosphere composition is molecular nitrogen. But plants are not able to use N2. Nitrogen fixation is a phenomenon in which N2 is converted into an absorbable form by plants. This biological process is done only by some beneficial soil microorganisms and Rhizobium bacteria are the most important ones that have a symbiosis nitrogen fixation relation with legumes. The average amount of nitrogen fixation in legumes is about 200 to 300 kg N per hectare per year. The rotation of legumes cultivation with other crops has significant effects on increasing soil nitrogen and it has long been used in agriculture and the beans have always been an important part of the human food basket and the source of protein. Rhizobium inoculation increases the yield of legumes. It is necessary to Rhizobium inoculation, if there is no specific symbiotic Rhizobium in the soil under legume cultivation or it has a low population or lack of effectiveness. Rhizobium biofertilizers are produced in liquid, powder and granular forms on mineral or organic carriers. Seed inoculation is the common and effective methods for using Rhizobium inoculants. Large area under cultivation of legumes, the existence of the necessary infrastructure for the production of biofertilizers, the presence of skilled professionals, increasing consumption of organic products and supportive clauses in upstream documents are the potentials for Rhizobium biofertilizers production and consumption in Iran. Salinity, acidity, temperature, soil moisture, toxicity and deficiency of elements are the most important limiting factors of the success of Rhizobium inoculants. Early yield of chemical fertilizers, some problems in the commercialization and low familiarity and trust of consumers to these products are the most important challenges in the development of Rhizobium inoculations. To develop the use of Rhizobium inoculations, the following solutions are suggested: Soil studies of different regions in terms of Rhizobium bacteria symbiotic with legumes, study on the necessity of inoculation of legumes with efficient Rhizobium. Investigation the possibility of legume cultivation in areas with no history of legume cultivation, doing basic research on native bacteria and competition with the types of strains imported to the soil, the conduction of biotechnological research of microorganisms in order to increase the effectiveness of Rhizobium-legume symbiosis and, education and extension the benefits of Rhizobium biofertilizer use, by mass media and social networks. Managing of this symbiotic relationship is a step towards sustainable agriculture and environmental health. Utilization the guidelines presented in this paper along with education and extension of recent development for awareness of benefits and advantages of green manures and legumes cultivation is a hopefully approach.
|
| |