| شماره شناسایی
|
:
|
18884231
|
| شماره مدرک
|
:
|
۶۷۴۸۷
|
| نام عام مواد
|
:
|
[دستوالعمل فنی]
|
| شناسه افزوده
|
:
|
آگاه، محمد جواد
|
|
|
:
|
نوراللهی، حسین
|
|
|
:
|
امیری قنات سامان، زینب
|
|
|
:
|
حسینی، سید عبداله
|
| عنوان اصلي
|
:
|
دستورالعمل استفاده از دانه تریتیکاله در ترکیب جیره بلدرچین گوشتی
|
| نام نخستين پديدآور
|
:
|
محمد جواد آگاه، حسین نوراللهی، زینب امیری قنات سامان، سید عبداله حسینی
|
| صفحه شمار
|
:
|
۱۰ص.
|
| وضعیت انتشار
|
:
|
کرج: انتشارات موسسه تحقیقات علوم دامی کشور، ۱۴۰۴
|
| فروست
|
:
|
شماره ثبت ۶۷۴۸۷ مورخ ۱۷-۰۳-۱۴۰۴
|
|
|
:
|
سامانه مدیریت انتشارات علمی
|
| خلاصه یا چکیده
|
:
|
رقابت جهانی در صنعت طیور نیاز به یافتن جایگزین‌های مناسب برای مواد عمده خوراکی در تغذیه طیور به منظور کاهش هزینه‌های خوراک را بیش از پیش نمایان کرده است. بخش عمده هزینه تولیدات طیور (در حدود 60 تا 70 درصد) مربوط به خوراک می‌شود. این در حالی است که به ترتیب بیش از 60 و 25 درصد ترکیب جیره طیور به دانه ذرت و کنجاله سویا بهعنوان اصلی‌ترین منابع تأمین انرژی و پروتئین جیره طیوراختصاص پیدا می‌کند. با توجه به مصارف انسانی، محدودیت‌های اقلیمی کشت این گیاه و بالا بودن تقاضا، قیمت این نهاده‌ها رو به افزایش است. بنابراین لزوم دستیابی و معرفی جایگزین‌های مناسب امری ضروری است (زرقی و همکاران، 2010). دانه تریتیکاله می‌تواند بهعنوان یک ماده خوراکی انرژی‌زا و نیز به‌‌دلیل بالاتر بودن درصد پروتئین آن نسبت به دانه ذرت (12 در برابر 6/8 درصد) جایگزین بخشی از دانه ذرت و کنجاله سویا در ترکیب جیره طیور در نظر گرفته شود (رجب و همکاران، 2010). هرچند که دانه کامل تریتیکاله در جیره طیور قابل استفاده است، ولی بهتر است که دانه تریتیکاله به‌خوبی خرد شود و یا غلطک زده شود تا برای تهیه جیره متعادل با ترکیبات دیگر جیره به‌خوبی مخلوط شود (بختیاری معز و همکاران، 2020). عوامل ضد تغذیه‌ای موجود در تریتیکاله شامل پنتوزان‌های محلول، ممانعت کننده تریپسین و پکتین هستند. بیشترین تنوع در مواد مغذی تریتیکاله در میزان پروتئین خام و عصاره عاری از ازت گزارش شده است (ابدل واحد و همکاران، 2010). از آنجا که گیاه تریتیکاله حاصل تلاقی مصنوعی گندم و چاودار می‌باشد، بنابراین صفات والدینی همچون تحمل به تنش‌های خشکی و سرما، مقاومت در برابر بیماری‌ها، داشتن احتیاجات حداقلی را از پایه پدری (چاودار) و ارزش تغذیه‌ای مناسب را از پایه مادری (گندم) اخذ نموده است (آگاه و همکاران، 1397). از طرفی پرورش بلدرچین در سال-های اخیر به منظور تولید گوشت و تخم به‌ویژه در واحدهای کوچک نیمه صنعتی و در فعالیت‌های اشتغال‌زایی و اقتصاد مقاومتی مورد توجه قرار گرفته است. در جیره بلدرچین دانه ذرت در حدود 50 تا 60 درصد کل جیره را تشکیل می‌دهد، بنابراین در این دستورالعمل سعی شده است نحوه و مقدار استفاده بهینه از دانه تریتیکاله به‌جای دانه ذرت در ترکیب جیره بلدرچین گوشتی بیان شود.
|