|
" ارزيابي مقاومت لاين هاي اميد بخش کاملينا به بيماريهاي مهم آن در ايران "
پورعلي بابا، حميدرضا
| شماره شناسایی
|
:
|
18885241
|
| شماره مدرک
|
:
|
۶۷۸۳۹
|
| نام عام مواد
|
:
|
[گزارش نهایی -عادی]
|
| شناسه افزوده
|
:
|
قرباني نصر آباد، قربان
|
|
|
:
|
قرباني نصر آبادي، رضا
|
|
|
:
|
قرنجيکي، عبدالرضا
|
|
|
:
|
خدادادي، رضا
|
|
|
:
|
حسين پور، جعفر
|
| عنوان اصلي
|
:
|
ارزيابي تاثير مايهزني اکتينومايست مقاوم به خشکي و سيلسيم بر شاخصهاي رشد، فيزيولوژي و عملکرد پنبه تحت تنش کم آبياري
|
| نام نخستين پديدآور
|
:
|
قرباني نصر آباد، قربان
|
| عنوان اصلي به زبان ديگر
|
:
|
Evaluation of the effect inoculation of drought-tolerant actinomycete and silicon on the growth characteristics, physiology and yield of cotton under the stress of low irrigation
|
| وضعیت انتشار
|
:
|
گرگان: موسسه تحقيقات پنبه كشور، ۱۴۰۴
|
| فروست
|
:
|
شماره ثبت ۶۷۸۳۹ مورخ ۱۴۰۴/۰۵/۲۸۶۷۸۳۹
|
|
|
:
|
شماره طرح : 13-07-0751-015-020593
|
|
|
:
|
سامانه سمپات
|
| توصیفگر
|
:
|
آبیاری تکمیلی، مایه¬زنی، عملکرد کل، شاخص زیستی خاک
|
| خلاصه یا چکیده
|
:
|
کاربرد تلفیقی باکتریهای محرک رشد و سیلیسیم به عنوان یک روش مفید و کارا در جهت افزایش رشد و عملکرد گیاهان در شرایط تنش خشکی مطرح میباشد. برای این منظور آزمایش مزرعه¬ای دوساله به صورت اسپیلت پلات فاکتوریل در قالب طرح بلوکهای کاملا تصادفی در سه تکرار در مجموع 54 کرت آزمایشی انجام شد. تیمار آبیاری به عنوان فاکتور اول در سه سطح (100 و 50 درصد نیاز آبی گیاه و انجام آبیاری تکمیلی) به عنوان عامل اصلی و فاکتور دوم، اکتینومایست محرک رشد در دو سطح (مایهزنی، عدم مایهزنی) و فاکتور سوم روش کاربرد سیلسیم (شاهد، محلول پاشی، کود آبیاری) به صورت فاکتوریل به عنوان عامل فرعی در نظر گرفته شد. بررسی نتایج حاکی از معنی¬داری اثرات سه گانه آبیاری + مایه¬زنی اکتینومایست + مصرف سیلیسیم در سطح احتمال یک درصد در شاخص¬های عملکرد کل، ارتفاع بوته و وزن غوزه می¬باشد. بیش¬ترین میزان عملکرد در سطوح آبیاری بدون تنش100 درصد نیاز آبی، تنش متوسط 50 درصد نیاز آبی و تنش شدید آبیاری تکمیلی به ترتیب در تیمارهای کاربرد تلفیقی مایه¬زنی اکتینومایست +کود آبیاری سیلیسیم (با میانگین 4598 کیلوگرم در هکتار)، کاربرد تلفیقی مایه¬زنی اکتینومایست + محلول¬پاشی سیلیسیم (با میانگین 3746 کیلوگرم در هکتار) و کاربرد تلفیقی مایه¬زنی اکتینومایست و محلول¬پاشی سیلیسیم (با میانگین2541 کیلوگرم در هکتار) ثبت گردید. تنش آبیاری سبب کاهش تعداد غوزه در بوته گردید به طوری¬که سطح آبیاری 100 درصد نیاز آبی که با میانگین تعداد 4/16 عدد بیش¬ترین میزان را به ثبت رسانده بود، در مقایسه با سطوح آبیاری 50 درصد نیاز آبی و شرایط دیم به ترتیب کاهش 8/13 و 3/25 درصدی را نشان داد. این در صورتی بود که مایه¬زنی اکتینومایست با افزایش 28 درصدی در مقایسه با شاهد، نقش به سزایی در افزایش تعداد غوزه در بوته داشته است. بررسی نتایج شاخص-های فیزیولوژیک نشان داد که کارایی تاثیر کاربرد تلفیقی مایه¬زنی اکتینومایست در روش¬های مصرف سیلیسیم به صورت محلول¬پاشی در شرایط تنش آبیاری و همچنین کود آبیاری در شرایط بدون تنش بیش¬تر بود. که این موضوع نشان¬دهنده رابطه هم¬افزایی مثبت در نتیجه کاربرد تلفیقی اکتینومایست و روش¬های مصرف مختلف سیلیسیم در سطوح مختلف آبیاری می¬باشد. بررسی مقایسه¬ای نتایج نشان داد که در هر سه سطح آبیاری، مایه¬زنی اکتینومایست روند افزایشی در میزان پرولین برگ به ثبت رسانده، که میزان افزایش در سطح تنش شدید آبیاری تکمیلی با افزایش 5/28 درصدی در مقایسه با شاهد بیش¬ترین بود. تنش آبیاری سبب افزایش فعالیت آنزیم¬های آنتی¬اکسیدانی کاتالاز و سوپر اکسیددیسموتاز گردید. بررسی نتایج حاکی از افزایش میزان فعالیت آنزیم کاتالاز در نتیجه کاربرد تلفیقی مایه¬زنی اکتینومایست و مصرف سیلیسیم بود. بر این اساس در سطوح تنش متوسط 50 درصد نیاز آبی و شدید آبیاری تکمیلی، تیمار کاربرد تلفیقی مایه¬زنی اکتینومایست + محلول¬پاشی به ترتیب با میانگین¬های 3/0 و 433/0 نانومول بر گرم وزن تر بیش¬ترین میزان فعالیت آنزیم را نشان دادند. بر اساس نتایج، اعمال تنش آبیاری در دو سال زراعی 1402 و 1403 سبب کاهش میزان غلظت فسفر و پتاسیم برگ گردید که شیب کاهشی در نتایج سال 1403 شدید¬تر بود. مایه¬زنی اکتینومایست به ترتیب افزایش 4/6 و 17/9 درصدی غلظت فسفر و پتاسیم برگ را به ثبت رساند. بر اساس نتایج مایه¬زنی اکتینومایست با بهبود خصوصیات زیستی خاک، نقش موثری در افزایش شاخص عملکرد و اجزای عملکرد پنبه داشته است بر این اساس مایه¬زنی اکتینومایست در سال 1402 با میانگین 64/44 میلی-گرم دی¬اکسید کربن بر گرم بیش¬ترین میزان تنفس میکروبی را در مقایسه با سال 1403 به ثبت رساند. بررسی مقایسه¬ای نتایج نشان داد که روش مصرف کود آبیاری در شرایط بدون تنش و همچنین محلول¬پاشی در شرایط تنش آبیاری نقش و کارایی بهتری در فعالیت آنزیم دهیدروژناز نشان داد.
|
|
|
:
|
The combined application of growth-promoting bacteria and silicon is considered a useful and efficient method to increase plant growth and yield under drought stress conditions. Accordingly, the purpose of this study is to evaluate the effect of superior actinomycetes isolates, silicon mineral nutrition, and the combined application of actinomycetes + silicon on growth, physiological indices, nutrient uptake, yield, and some soil biological indices under drought stress conditions on Golestan cotton cultivar. For this purpose, a two-year field experiment was conducted in a split-plot factorial design in a completely randomized block design with three replications in a total of 54 experimental plots. Irrigation treatment was considered as the first factor at three levels (100 and 50 percent of plant water requirement and supplementary irrigation) as the main factor, and the second factor was growth-promoting actinomycetes at two levels (inoculation, non-inoculation), and the third factor was the method of silicon application (control, foliar spray, irrigation fertilizer) as a factorial factor as a sub-factor. The results indicated that the triple effects of irrigation + actinomycetes inoculation + silicon application were significant at the one percent probability level in the total yield, plant height, and boll weight indices. The highest yield was recorded in the non-stressed irrigation levels of 100% water requirement, moderate stress of 50% water requirement, and severe stress of supplementary irrigation in the treatments of combined application of actinomycetes inoculation + silicon irrigation fertilizer (with an average of 4598 kg/ha), combined application of actinomycetes inoculation + silicon foliar application (with an average of 3746 kg/ha), and combined application of actinomycetes inoculation and silicon foliar application (with an average of 2541 kg/ha). Irrigation stress caused a decrease in the number of bolls per plant, so that the irrigation level of 100% water requirement, which recorded the highest number with an average of 16.4, showed a decrease of 13.8 and 25.3 percent, respectively, compared to the irrigation levels of 50% water requirement and dryland conditions. This was while actinomycetes inoculation had a significant role in increasing the number of bolls per plant by 28% compared to the control. The results of physiological indices showed that the efficiency of the combined application of actinomycetes inoculation in silicon application methods in the form of foliar spraying under irrigation stress conditions and also irrigation fertilizer in non-stress conditions was higher. This indicates a positive synergistic relationship as a result of the combined application of actinomycetes and different silicon application methods at different irrigation levels. A comparative study of the results showed that at all three irrigation levels, actinomycetes inoculation recorded an increasing trend in leaf proline content, which was the highest in the severe stress level of supplementary irrigation with an increase of 28.5% compared to the control. Irrigation stress increased the activity of the antioxidant enzymes catalase and superoxide dismutase. The results showed an increase in catalase enzyme activity as a result of the combined application of actinomycetes inoculation and silicon application. Accordingly, at moderate stress levels of 50% of water requirement and severe supplementary irrigation, the combined application of actinomycetes inoculation + foliar spray treatment showed the highest enzyme activity with averages of 0.3 and 0.433 nmol/g wet weight, respectively. Based on the results, applying irrigation stress in two crop years 1402 and 1403 caused a decrease in the concentration of phosphorus and potassium in leaves, and the decreasing slope was more severe in the results of 1403. Actinomycetes inoculation recorded an increase of 6.4 and 9.17 percent in the concentration of phosphorus and potassium in leaves, respectively. Based on the results, actinomycetes inoculation has played an effective role in increasing the yield index and yield components of cotton by improving the biological properties of the soil. Accordingly, actinomycetes inoculation in 1402 recorded the highest rate of microbial respiration with an average of 44.64 mg/g of carbon dioxide compared to 1403. A comparative study of the results showed that the method of using fertilizer in irrigation under non-stress conditions and foliar spraying under irrigation stress conditions showed a better role and efficiency in the activity of the dehydrogenase enzyme.
|
| |