| شماره شناسایی
|
:
|
18885403
|
| شماره مدرک
|
:
|
۶۷۸۹۵
|
| نام عام مواد
|
:
|
[نشریه ترویجی]
|
| شناسه افزوده
|
:
|
ایمان مهر، عبداله
|
|
|
:
|
حیدری سلطان آبادی، محسن
|
| عنوان اصلي
|
:
|
کاربرد خاکورزی نواری در زراعت آفتابگردان
|
| نام نخستين پديدآور
|
:
|
عبداله ایمان مهر، محسن حیدری سلطان آبادی
|
| صفحه شمار
|
:
|
۲۵ص.
|
| وضعیت انتشار
|
:
|
انتشارات موسسه آموزش و ترویج کشاورزی، ۱۴۰۴
|
| فروست
|
:
|
شماره ثبت ۶۷۸۹۵ مورخ ۱۰-۰۶-۱۴۰۴
|
|
|
:
|
سامانه مدیریت انتشارات علمی
|
| خلاصه یا چکیده
|
:
|
خاکورزی نواری یا کشت کم خاکورزی نواری یک روش کشاورزی حفاظتی است که در سالهای اخیر بهطور چشمگیری مورد توجه قرار گرفته است. در این روش کشت، مزایای خاکورزی سنتی و مزایای کشت حفاظتی در روشهای بدون خاکورزی (No-till) بهصورت توأم به دست میآید. در روش کشت نواری، بهصورت هدفمند، تنها نوار باریکی از خاک که قرار است بذر در آن کاشته شود، شخم زده میشود. در این حالت، در حدود دو سوم از سطح مزرعه، نوارهای بین ردیفهای کاشت، دست نخورده باقیمانده و با بقایای گیاهی پوشیده میشوند. باقی ماندن بقایای گیاهی دست نخورده بین نوارهای کاشت، روشی مناسب برای کاهش خطرات فرسایش خاک، بهبود ساختمان و ارتقای سلامت خاک و ایجاد بستر مناسب برای تردد ادوات کشاورزی است (شکل 1). خاکورزی نواری یا منطقهای تا هنگامی که مقدار لازم از بقایای پس از برداشت در سطح خاک باقی بماند، در طبقۀ بیخاکورزی قرار میگیرد. اگرچه این واژهها در بعضی مناطق متداول است، اما بهعنوان طبقهبندی رسمی استفاده نمیشود چرا که واژه بیخاکورزی در برخی از شرایط به خاکورزی پوششی یا سایر حالات کم خاکورزی تغییر یافته است. طبق یک قائده کلی، اگر بههمخوردگی پهنای ردیف کمتر از 25 درصد باشد، بیخاکورزی و اگر بیشتر از 25 درصد باشد بسته به میزان بقایای باقیمانده بعد از عملیات کاشت، خاکورزی پوششی یا سایر حالات خاکورزی در نظر گرفته میشود. در خاکورزی نواری یا منطقهای، آمادهسازی بستر بذر در یک نوار باریک که بیشتر از یک سوم پهنای ردیف نیست، انجام میشود
|