رکورد قبلیرکورد بعدی

" ارزش تغذيه ايي ژنوتيپ هاي اميد بخش گلرنگ علوفه ايي ديم در تغذيه نشخوارکنندگان در راستاي معرفي رقم "


شماره شناسایی : 18886430
شماره مدرک : ۶۸۳۲۲
نام عام مواد : [گزارش نهایی -تجاری]
شناسه افزوده : هداوند ميرزائي، حسين
: خميس آبادي، حسن
: پورداد، سيدسعيد
: نصرالهي خشکبار، زهرا
: جمشيد مقدم، مهدي
: محمدي شکوه، داديار
عنوان اصلي : ارزش تغذيه ايي ژنوتيپ هاي اميد بخش گلرنگ علوفه ايي ديم در تغذيه نشخوارکنندگان در راستاي معرفي رقم
نام نخستين پديدآور : هداوند ميرزائي، حسين
عنوان اصلي به زبان ديگر : Evaluation of nutritional value of rainfed safflower forage promising genotypes as ruminant nutrition to release new variety
وضعیت انتشار : کرج: پژوهشگاه بيوتکنولوژي کشاورزي، ۱۴۰۴
فروست : شماره ثبت ۶۸۳۲۲ مورخ ۱۴۰۴/۰۸/۲۱۶۸۳۲۲
: شماره طرح : 13-05-0513-042-020883
: سامانه سمپات
توصیفگر : گلرنگ علو فه ای
: ارزش تغذیه ای
: ژنوتیپ داراب 4
: رقم فرامان
خلاصه یا چکیده : کاشت گیاهان علوفه ای با توان تولید و کیفیت بالا و سازگار با شرایط آب و هوایی ایران به دلیل کمبود علوفه در ایران مورد توجه زیادی قرار گرفته است. گلرنگ (Carthamus tinctorius L.) گیاهی چند منظوره (دارویی، دانه رو غنی و علوفه ایی) و متعلق به خانواده Asteraceae است. این گیاه با شرایط اقلیمی اکثر مناطق ایران به خصوص مناطق خشک و نیمه خشک سازگاری خوبی دارد و می تواند یکی از اولویت های کشت برای تامین علوفه در این مناطق باشد. در این پژوهش به منظور بررسی ارزش تغذیه ای ژنوتیپ های امید بخش گلرنگ علوفه ای، میزان ترکیبات شیمیایی (ماده خشک، پروتئین خام، عصاره اتری، خاکستر، NDF، ADF، کلسیم و فسفر)، قندهای محلول کل، قند های محلول جز (گلوکز، ساکاروز و فروکتوز) و نشاسته، ترکیبات ضدتغذیه‌ای (فنل کل، تانن کل و لیگنین)، و تخمین انرژی متابولیسمی، قابلیت هضم ماده آلی، اسید های چرب فرار به روش تولید گاز و پروفایل اسیدهای چرب با استفاده از دستگاه گاز کروماتوگرافی، ژنوتیپ‌های برتر گلرنگ علوفه‌ای شامل داراب 4 و رقم شاهد فرامان در دو منطقه از استان کرمانشاه (دینور و روانسر) و نیز یک منطقه از خراسان رضوی (شیروان) در مرحله شروع غوزه‌دهی برداشت و مورد اندازه گیری قرار گرفتند. نتایج نشان داد اختلاف معنی‌دار بین دو ژنوتیپ برای اغلب صفات مشاهده نشد و تنها کلسیم در سطح معنی‌داری تفاوت داشت(05/0 < p). هر دو ژنوتیپ دارای پروتئین خام بالاتر از ۱۰ درصد و ارزش نسبی خوراک (RFV) مناسب بودند و مقادیر انرژی متابولیسمی و قابلیت هضم ماده آلی آن‌ها نسبت به یونجه خشک و کاه گندم مطلوب‌تر بود. ترکیبات ضد تغذیه ای در هر دو ژنوتیپ مورد بررسی در سطوح پایین قرار داشتند و محدودیتی برای مصرف دام ایجاد نمی‌کردند. نتایج نشان داد میزان قند محلول کل و نشاسته در هر دو ژنوتیپ تفاوت معنی داری داشتند (01/0 < p) و ساکاروز قند جزء غالب در هر دو ژنوتیپ بود. بررسی پروفایل اسیدهای چرب نیز نشان داد که هر دو ژنوتیپ غنی از اسیدهای غیراشباع، به‌ویژه لینولئیک (C18:2) هستند. یافته‌ها حاکی از آن است که هر دو ژنوتیپ گلرنگ دارای ارزش علوفه بالایی بوده و می‌توانند به طور موثر به عنوان خوراک دام مورد استفاده قرار گیرند.
: The cultivation of high-yielding forage crops with superior quality and adaptability to the climatic conditions of Iran has gained considerable attention due to the shortage of forage resources. Safflower (Carthamus tinctorius L.), a multipurpose plant belonging to the Asteraceae family, is valued for its medicinal, oilseed, and forage uses. This crop is well adapted to most regions of Iran, particularly arid and semi-arid areas, and thus represents a promising option for forage production under such conditions. In the present study, the nutritive value of promising safflower forage genotypes was evaluated through the determination of chemical composition (dry matter, crude protein, ether extract, ash, NDF, ADF, calcium, and phosphorus), total soluble carbohydrates, individual soluble sugars (glucose, sucrose, and fructose), starch, anti-nutritional factors (total phenols, total tannins, and lignin), as well as estimates of metabolizable energy (ME), organic matter digestibility (OMD), and short-chain fatty acids (SCFA) using the in vitro gas production technique. Fatty acid profiles were also analyzed via gas chromatography. Two superior genotypes, Darab 4 and Faraman, were harvested at the early flowering stage from two sites in Kermanshah province (Dinavar and Ravansar) and one site in Khorasan Razavi province (Shirvan). The results indicated no significant differences between the two genotypes for most traits, with the exception of calcium content (p < 0.05). Both genotypes exhibited crude protein levels exceeding 10% and acceptable relative feed value (RFV). Moreover, their ME and OMD values were superior compared with alfalfa hay and wheat straw. Anti-nutritional factors were present at low levels and did not limit animal intake. The results showed that the total soluble sugar content and starch significantly differed between the two genotypes (p < 0.01), and sucrose was the predominant sugar in both genotypes. Fatty acid profiling revealed that both genotypes were rich in unsaturated fatty acids, particularly linoleic acid (C18:2). Overall, these findings suggest that both safflower genotypes possess high forage value and can be effectively utilized as livestock feed.
آدرس ثابت

پیشنهاد خرید
پیوستها
Search result is zero
نظرسنجی